Zamak kulture "Belimarković"

Zamak Belimarković je pored vrnjačke Crkve najstariji objekat u Vrnjačkoj Banji. Izgrađen je na padini iznad izvora mineralne vode „Topla voda“ po uzoru na severno italijanske poljske dvorce tog vremena. Za gradnju je korišćen beli mermer iz Belimarkovićevog majdana pod planinom Goč. Idejno rešenje dao je generalov sestrić, građevinski inženjer Pavle Denić, uz projekat i nadgledanje inženjera Fraca Vintera, u periodu od 1888. do 1894. godine, pri čemu je većina radova bila završena još 1889. godine.

Jovan Belimarković (1827-1906) je bio srpski general i viši državni službenik. Srpskoj istoriji ostaje poznat kao ministar srpskog kralja Milana Obrenovića i namesnik maloletnog kralja Aleksandra Obrenovića, a istoriji Vrnjaca kao inicijator razvoja i napretka.

U Zamku kulture se danas nalazi Zavičajni muzej koji je kompleksnog tipa i odnosi se na teritoriju Vrnjačke Banje i okoline, sa arheološkom, etnografskom, istorijskom (zbirka grafičko-turističke propagande Vrnjaca, zbirka graditeljskog nasleđa, zbirka starih razglednica, zbirka fotografija, zbirka starih foto negativa na staklu), umetničkom zbirkom (skulpture, slike, grafike…) i prirodnjačkom.
Stalnu postavku čine tri izložbe: